02. Święta w Akatsuki

Za tydzień święta Bożego Narodzenia. To oznaczało świąteczne porządki i mnóstwo ozdób i oczywiście najważniejsze. Choinka.
To pierwszy raz, kiedy dziewczyny spędzą święta po za domem. To ich pierwsze Boże Narodzenie w Akatsuki.
- Co zazwyczaj robicie w święta? - spytała Sakura podczas ich śniadania.
Deidata i Sasori spojrzeli po sobie.
- Nic... - odparł Sasori
- Serio? Jak tak można?! - oburzyła się Haruno
Oboje wzruszyli ramionami.
- To może... byśmy zrobili tutaj pierwszą waszą Wigilię. - mruknęła nieśmiało Hinata
- Hmmm... to dobry pomysł... - powiedziała Sakura - No? To co wy na to? - zwróciła się do chłopaków.
- Tylko wiesz... - powiedział Sasori - Trzeba spytać się innych członków o udział...
- Spoko! - mrugnęła do nich - A więc Dei i Hina pójdą spytać się Konan, Tobiego , Kisame i Zetsu, a ja i Saso resztę!
- Jasne!

~*~

Deidara i Hinata najpierw postanowili zapukać do Konan. Kobieta wydawała się zawsze dla Hyuugi chłodna i chyba nigdy nie rozmawiała z żadnym z członków Akatsuki. 

Stojąc przed jej drzwiami był strasznie spięta, jednak Deidara wyglądał na zluzowanego. Zapukał do drzwi z wielkim bananem na twarzy. Pewnie był podniecony tym pomysłem. 

Usłyszeli kroki i niemal po sekundzie drzwi otworzyła im Konan. 

- Co jest? - spytała od razu

- Witaj Konan-san. - przywitała się Hinata

- Yo! - powiedział Dei

- Bo... ja i Sakura pomyślałyśmy nad zorganizowaniem świąt w organizacji i chciałyśmy cię spytać Konan-san, czy przyszłabyś? 

Wzięła głęboki oddech. 

- Hmmm... W sumie... nie mam nic do stracenia - powiedziała z lekkim uśmiechem.

~*~

Stali przed drzwiami Peina. Sakura była przerażona. Zawsze ten człowiek kojarzył się jej z liderem Akatsuki i bezwzględnym człowiekiem, który bez wahania zabija niewinnych. 

- Pukasz? - spytał Sasori

- Ty weź - powiedziała z rezygnacją.

Skorpion bez problemu puknął parę razy w drzwi. 
Po długim wyczekiwaniu w końcu otworzył im Pein, a właściwie Nagato. Nawet jeśli miał na sobie luźną czarną bluzkę i szare dresy, wręcz widać było tą anoreksyjną sylwetkę. Kości oddzielała tylko marna warstwa trupio bladej skóry. Wyglądał jak siedem nieszczęść.
Spojrzał się na nich zmęczonym wzrokiem.
- Chcieliście coś?
- Tak.. - Po dłuższej chwili Sasori coś powiedział, rzadko widział go w swoim prawdziwym ciele. - Robimy świąteczne kolację i takie tam... co ty na to?
Minęła długa chwila nim raczył coś powiedzieć. Poprzedził wypowiedź głębokim westchnięciem.
- Może będę.

~*~

Szli teraz do gabinetu Tobiego. To był chyba gość, po którym kompletnie by się nie spodziewali, że pamięta o takim święcie jak Boże Narodzenie i że będzie chciał w czymś takim uczestniczyć. Po pukaniu i usłyszeniu "Wejść" wparowali do gabinetu.
Tobi jak zawsze siedział za biurkiem ogarniając jakieś dokumenty. Zawsze Hinate (jak i Sakure) ciekawiło skąd one się biorą! No przecież nie działali ani legalnie ani neutralnie.
- Czego? - burknął. Chyba miał dziś zły dzień.
- Bo... Chcielibyśmy Cię zaprosić na Wigilię...
- Co? - spytał patrząc się na nich jak na idiotów. - Wigilię? - powtórzył.
- T-tak. - odparła przestraszona Hinata
- Matko... A podobno jesteśmy organizacją budzącą postrach. - mruknął masując swoje skronie, jakby usłyszał jakąś głupią wypowiedź dziecka. Oparł się wygodniej o skórzany fotel, a Hinata i Deidara wstrzymywali oddech, bo bali się nawet wykonywać tak prostej czynności jak oddychanie.
- Idźcie już stąd i mnie nie wkurzajcie! - warknął, po czym oboje z szybkością światła zmyli się z pomieszczenia.

~*~

Szli tym razem do pokoju Kakuzu. No to teraz będzie jazda! Ciekawe co ten skąpiec powie na ten temat. A ciekawe co później powie Hidan, o którego także muszą zahaczyć! O Jezu! Po tej rozmowie mogą wyjść z obrażeniami...

Przed pokojem Kakuzu, stał nie tylko jego właściciel, ale także jego partner. Jak zawsze się kłócili wymachując energicznie rękoma. Sasori i Sakura podeszli do nich na bezpieczną odległość.

- Ej chłopaki! - krzyknęła Haruno, by przerwać tą słowną walkę, która mogłaby się niedługo przerodzić w prawdziwą bijatykę.

Oboje na nią spojrzeli, a ich miny wyrażały tylko "Czego ty możesz chcieć?!".

- Robimy Wigilię, przychodzicie? - spytał Sasori kompletnie nie zważając na to, że Hidan już jest wkurzony, a dla niego to drażliwy temat.

- Wigilia? Phi! Proszę cię! Nie potrzebna mi byle jaka uroczystość niedotycząca Jashina! - prychnął urażony Hidan.

- A ja przyjdę! - powiedział jak na złość nieśmiertelnemu. 

Znowu zaczęła się ich kłótnia, więc Sakura i Saso od razu się oddalili w tempie ekspresowym. 

- Ja jeszcze powiem Itachiemu - powiedziała Sakura

- Sama? - spytał ostrożnie unosząc brew. Nie był tym za bardzo ucieszony. Nie lubił, kiedy Sakura spędzała SAMA czas z osobnikiem płci męskiej. Oprócz niego, rzecz jasna. 

- Tak, a ty już idź do salonu! - puściła do niego oczko i już jej nie było.

~*~

Byli teraz przed drzwiami Zetsu. Od ich piątego pukania minęła minuta i oboje byli już zdenerwowani, gdyż wiedzieli, że tam ktoś jest, tylko temu komuś nie chcę się po prostu otworzyć. Hinata w końcu przybliżyła się do drzwi i zaczęła wołać.

- Zetsu-san! To ja! Hinata! Chcieliśmy cię zaprosić na Wigilię. Za tydzień wieczorem! 

Odsunęła się i spojrzała się wyczekująco na drzwi, jakby myśląc, że może jej dadzą odpowiedź.  

- Dobra przyjdę, ale nie napierdalajcie już w te cholerne drzwi! - usłyszeli. To była najpewniej ciemna strona.

Hinata i Dei spojrzeli na siebie zdziwieni, ale zaraz się uśmiechnęli.

~*~

Idąc tak teraz do pokoju Itachiego zdała sobie sprawę, iż został przecież jeszcze Sasuke! Kompletnie o nim zapomniała! Nie wiedziała tylko jak to możliwe. Jak mogła zapomnieć o tak ważne osobie, o której w sumie coraz mniej myślała jako o ważnej osobie. 

Spuściła głowę w dół, szła tak dalej nie zważając na osobę stojącą na jej drodze. Wpadła na niego i upadła tyłkiem na podłogę. Poczuła ból w tej części ciała. Zła podniosła głowę i ujrzała młodego Uchihe. 

Patrzył na nią swoimi czarnymi jak węgiel oczyma, ale zaraz nic nie mówiąc podał jej rękę. 

- Sorki - mruknął nadal trzymając jej dłoń.

- Nic się nie stało - odparła pośpiesznie. Jej myśli były teraz tak rozwiane, że dopiero po dłuższej chwili ciszy przypomniała sobie, że w sumie miała coś mu powiedzieć. - Wigilia! Robimy Wigilię, chcesz przyjść?

Chwilę zamrugał oczami, po czym puścił jej rękę i uśmiechnął się lekko.

- Jasne!

~*~

Od godziny rozmawiała w pokoju Kisame z jego właścicielem. Ciągle miała w głowie zaproszenie na Wigilię, jednak rekin zawsze ją zagadywał i kończyło się na dłuższej konferencji i tak dalej przez sześćdziesiąt minut. W końcu, kiedy skończyły się tematy do rozmów, Hyuuga odetchnęła głęboko. 

Oboje siedzieli na łóżko i jakimś cudem Hinata opierała głowę o jego ramię, a on ją obejmował i głaskał po włosach jak ojciec. Chciało jej się płakać. Nigdy jej ojciec jej nie przytulał. Nigdy jej nawet nie czochrał po włosach. A Kisame nie musiał tego robić, bo nie był z nią spokrewniony, a mimo to traktował ją jak córkę.

- Kisame-san... - szepnęła cicho Hinata.

Wydał z siebie cichy, zachrypnięty pomruk. 

- Organizujemy Wigilię... Chciałbyś przyjść? - spytała z nadzieją.

- Hmmm - udawał, że się zastanawiał. - Sadzę, że przyjdę.

Hinata uśmiechnęła się ciepło. Wiedziała także, że na twarzy Kisame również kąciki ust poszły w górę. 

~*~

Kazała Sasuke także przekazać wiadomość Itachiemu. 

Byli teraz w salonie i rozmawiali na temat świąt.

- No to! - zaczęła Sakura czując się liderem tej grupy. - Ja i Hinata robimy potrawy, a wy porządki! Ma się tu błyszczeć!

- C-co?! - oboje krzyknęli oburzeni. Pierwszy normalnie raz tak samo myśli. Poprawka. Dei w ogóle myśli!

- Chyba, że wolicie gotować? - mruknęła Haruno

Oboje nadal mieli skwaszone miny.

- Co z wami jest? Myśleliście, że będzie Wigilia, wszystko pięknie, fajnie i bez żadnego poświęcenia?

Teraz za to spuścili głowy i zdołowani przenieśli się do kuchni, by szukać jakichś środków czystości.

Hinata uśmiechnęła się ciepło w stronę Sakury.

- Nasze pierwsze święta w Akatsuki... - szepnęła.

Haruno odwzajemniła uśmiech.

- Tak! A teraz idziemy gotować!

~Tydzień później

W końcu Wigilia. Cały tydzień się na to przygotowywali. W salonie na stole było rozstawionych dwanaście potraw, opłatek, a tuż obok stołu choinka świecąca się na różne kolory. Wszędzie porozstawiane były świeczniki i inne lampki, a zgaszając światła widok był po prostu magiczny. Sakura i Hinata patrzyły na to z dumą. Chłopaki odpoczywali jeszcze po porządkach i powiedzieli, że przyjdą dopiero na Wigilię. 

Dziewczyny za to musiały zobaczyć jak to wszystko wygląda w praktyce.

Usłyszeli trzask drzwi. Spodziewali zobaczyć Sasoriego i Deidare, ale zamiast nich stała tam Konan. Miała na sobie granatową suknie sięgającą, aż do podłogi. Była ona bardzo prosta, a jednak podkreślała jej auty. Rozpuszczone włosy opadały jej miękko na ramiona, nadal wpięty był w nie biały kwiat z papieru. Jej makijaż nie różnił się od tego, którego robiła na co dzień, jednak mimo to dzisiaj wyglądał jakby inaczej. Jakby bardziej fenomenalnie.

- Konan-san? - zdziwiła się Hinata - Wigilia jest dopiero na wieczór.
- Wiem... Chciałam wam pomóc... - mruknęła i podeszła bliżej - Ale jak widać już wszystko zrobiłyście.
- Ale zawsze możesz z nami zostać Konan-san - Uśmiechnęła się Sakura
Kobieta odwzajemniła gest i usiadła na kanapie nieco dalej od dziewczyn, jakby chciała jednak zachować dystans. Rozmowa choć najpierw się nie kleiła wkrótce zaczęła przeradzać się w prawdziwa konferencję. Konan okazała się nie być wcale taka obojętna i zimna, po prostu nigdy tak naprawdę nie rozmawiała z nikim z Akatsuki oprócz Nagato, z resztą jak sama uznała wszyscy inni to jedni wielcy idioci.
Wkrótce wszyscy zaczęli się schodzić. Brakował tylko Hidana, ale na niego nie zamierzali czekać. Inna religia i w ogóle. Pewnie czuł się urażony tym zaproszeniem!
Wszyscy najpierw symbolicznie zaczęli dzielić się opłatkiem.
- Życzę ci szczęścia, zdrowia, ulgowych treningów ze starym prykiem i wiele wiele innych dóbr. - mówił Deidara dzieląc się opłatkiem z Hyuugą. Hinata uśmiechała się szeroko.
- A ja ci życzę, abyś w końcu razem z Sasorim przestali się kłócić o to, która sztuka jest lepsza i żebyś zawsze miał swój pogodny uśmiech i zawsze był obok mnie. - zarumieniła się lekko.
Dei objął Hinate przyciskając ją lekko do siebie z szerokim uśmiechem. Jego blond włosy zlały się w jedno z jej czarnymi.
- Koniec tego jełopie! - wykrzyknął Kisame - Nie obmacuj mi tu jej! - odepchnął Deia, na co ten już miał wszcząć kłótnie, ale uznał, że są święta i już tylko jednie co zrobił to prychnął i wyzwał go od starych pryków. - Jeny... zostawić cię na chwilę... - mówił zły Kisame, ale zaraz zamilkł i odwrócił się do niej. W jego oczach pojawiła się znowu ta iskierka szczęścia i opiekuńczości. Nic nie mówiąc przytulił Hinate.
- Wiesz dobrze, że jesteś dla mnie drugą szansą... Shiro straciłem, ale ciebie nie zamierzam - mruknął - Dlatego jedyne o co cię proszę i czego ci życzę to, to byś zaakceptowała mnie jako swojego ojca.
Białe oczy Hyuugi zaszkliły się, ale zaraz się od niego oderwała i nie zwracając na to, ze kilka łez poleciało szybko po jej policzkach uśmiechnęła się.
- Zgadzam się!

~*~

Sakura dzieliła się w tym czasie opłatkiem z Sasuke.

- Dawno tego nie robiłem - mruknął 

- Ostatni raz z naszą drużyną - Uśmiechnęła się do niego ciepło.

- Chyba masz rację... W każdym razie życzę ci dużo dobrego i dużo szczęścia w nowym roku. - wyrecytował szybko odwracając głowę i lekko się rumieniąc. 

Sakura uśmiechnęła się i jakby zamglona wspomnieniami łamała opłatek.

- A ja ci życzę tego, byś w końcu stał się starym Sasuke, byś był miły i zrozumiał swoje błędy... - powiedziała czując, że wypaliła coś głupiego.

Czarne tęczówki świdrowały ją od stóp do głów. 

- Postaram się - powiedział i jak gdyby nigdy nic odszedł.

- Wreszcie ten bufon sobie poszedł. - Z lekkiego letargu wyrwał ją głos Sasoriego. 

Uśmiechnęła się w jego stronę.

- Ja tam nie będę się dzielił z tobą opłatkiem - powiedział jak widać mając jakieś inne plany.

- He? To w takim razie...

Nim zdążyła dokończył przytulił ją do siebie. 

- Zamierzam się z tobą poprzytulać, już u mnie nie śpisz i stęskniłem się za tym, wiesz?

Sakura spaliła buraka. 

- Chyba sobie żartujesz... - mruknęła cała czerwona.

Po dzieleniu się opłatkiem każdy usiadł do stołu. Po godzinie wpadł Hidan ubrany w Garniak i zbyt dużą ilością żelu na włosach. Krzyczał, że na niego nie poczekali i w ogóle, ale zaraz potem jak już się nakrzyczał, usiadł do stołu sfochowany. Dopiero po kilku kieliszkach gorzkiej się rozluźnił i zaczął rozmawiać z innymi. I tak w miłej atmosferze minęły święta w Akatsuki. Oczywiście trzy czwarte osób nie wiedziało, co to dokładnie są te święta i dlatego dla nich było najważniejsze się uchlać... Następnego dnia te trzy czwarte osób i Sakura wstali skacowani i przerażeni pomyśleli co w takim razie będzie się działo na Sylwestra...

Wesołych Świąt kochani <3

Pracowałam nad tym długo chcąc wam wynagrodzić moją dalszą nieobecność i mam nadzieję, że choć trochę osłodziłam wam tą moją chwilową zawieszkę... Wracam najpewniej w styczniu, ale nie jestem pewna :< Wena nie powraca i tak szczerze, to ledwo mi się piszę 25 rozdział T^T